دارونما چست؟

1. تحقیقات پزشکی: در تحقیقات پزشکی، برخی از بیماران ممکن است داروی آزمایش شده را دریافت کنند، در حالی که دیگران داروی جعلی یا دارونما دریافت می کنند که فکر می کنند داروی واقعی است. هدف از این استفاده تعیین مؤثر بودن داروهای واقعی بر روی بیماری است.

2. رواندرمانی: در برخی از روش‌های رواندرمانی، ممکن است از دارونماها استفاده شود تا مراجعان را به باور در مؤثر بودن درمان برساند. این می‌تواند به مراجع کمک کند تا باور کند که در حال بهبود است، حتی اگر درمان واقعی ارائه نشده باشد.

3. تحقیقات روانشناسی: در برخی از تحقیقات روانشناسی، ممکن است از دارونماها استفاده شود تا تأثیر انتظارات بر روی پاسخ‌های فیزیولوژیکی را بررسی کند. به عنوان مثال، ممکن است یک شرکت‌کننده در یک مطالعه به باور برسد که یک داروی آرام‌بخش دریافت کرده است، در حالی که در واقع یک دارونما دریافت کرده است.  در یک پژوهش، به آزمودنی‌ها قرص شکر داده شد و به آن‌ها گفته شد که قرص ضدافسردگی دریافت کرده‌اند. نتایج نشان داد که بعد از مدتی میزان افسردگی افراد پایین‌تر آمده بود

4. مورد آقای رایت: یک مثال معروف از اثر دارونما، مورد آقای رایت است که از سرطان پیشرفته رنج می برد. پس از دریافت دارونما که معتقد بود یک درمان تجربی سرطان است، سلامت او به طور قابل توجهی بهبود یافت. با این حال، هنگامی که او بعدا متوجه شد که درمان بی اثر است، سرطان او بازگشت.

  این نمونه‌ها نشان می‌دهند که چگونه ذهن می‌تواند بر بدن تاثیر بگذارد و چگونه باورها و انتظارات ما می‌تواند بر سلامت فیزیکی ما تاثیر بگذارد. با این حال، باید توجه داشت که اثر پلاسیبو می‌تواند قدرتمند باشد، اما جایگزین درمان پزشکی واقعی نیست.