اسکیزوفرنی چیست؟ نگاهی ساده و روان به یک اختلال پیچیده

افرادی که اسکیزوفرنی دارند، معمولاً دچار مشکلاتی در احساسات و هیجانات خود می‌شوند. این مشکلات دو شکل اصلی دارند.

1.بی‌احساسی یا سردی عاطفی:

بعضی از بیماران احساسات خیلی کمی نشان می‌دهند؛ مثلاً نسبت به اتفاقات مهم زندگی بی‌تفاوت‌اند یا از چیزهایی که قبلاً لذت می‌بردند، دیگر لذت نمی‌برند. به این حالت گاهی «بی‌لذتی» گفته می‌شود.

• بی‌تعاملی:
  بی‌تعاملی یعنی نداشتن علاقه به برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران. این وضعیت با بی‌میلی یا بی‌احساسی شباهت دارد، اما در واقع یک نشانه جداگانه از اختلالات طیف اسکیزوفرنی است.

• یکنواختی عاطفی (Flat Affect):
  تصور کنید با کسی صحبت می‌کنید که هیچ حالت هیجانی در چهره‌اش دیده نمی‌شود، انگار همیشه یک ماسک بی‌احساس به صورت دارد. چنین افرادی معمولاً بدون تغییر در تُن صدا حرف می‌زنند، به اطراف خود واکنش احساسی نشان نمی‌دهند و صورتشان همیشه یکنواخت است. با این حال، تحقیقات نشان داده که این افراد در درون ممکن است احساسات را تجربه کنند، ولی نمی‌توانند آن را به‌درستی نشان دهند.

روند بیماری:

در عرض دو سال، زندگی او به‌کلی فروپاشید. از دانشگاه اخراج شد، چند بار اقدام به خودکشی کرد، بارها بستری شد و داروهای مختلف ضدروان‌پریشی روی او امتحان شد. او مدتی بی‌خانمان بود، مدتی در آسایشگاه روانی بستری و بارها در وضعیت بحرانی قرار گرفت.

درمان و بهبود:

پس از حدود ۱۰ سال درمان و دوره‌های سخت، بالاخره دارویی به نام کلوزاپین روی او مؤثر واقع شد. لوری از طریق روان‌درمانی، حمایت خانواده، و پذیرش بیماری‌اش، آرام‌آرام توانست زندگی‌اش را بازسازی کند. در نهایت، او به همراه یک روزنامه‌نگار کتاب The Quiet Room را نوشت تا تجربه‌اش را با دیگران به اشتراک بگذارد.